Każdego roku uprowadzanych jest około 300 dzieci. Z tej liczby zazwyczaj 50 do 150 zostaje zabitych, chociaż liczba ta spadła w porównaniu z rokiem ubiegłym, co jest pozytywną wiadomością.

Uświadamianie dzieci i uczenie ich, co robić w przypadku próby uprowadzenia, najlepiej realizować w ramach partnerstwa między szkołą, policją i rodzicami. Tak jak policja uczy dzieci, jak się zatrzymać, spojrzeć i posłuchać przed przejściem przez ulicę, tak my teraz musimy nauczyć je, jak nie dać się uprowadzić. To jest nasza nowa normalność.

Uważam, że ważne jest, aby uczyć dzieci, jak unikać bycia porwanym, jak stawiać opór potencjalnemu porywaczowi i jak uciekać. Dzieci są bezbronne i ufne, a naszym zadaniem jako rodziców jest przypominanie im o podstawowych zasadach bezpieczeństwa, w tym:

1. Nie odchodź z nikim innym niż rodzic lub osoba, która była już umówiona na opiekę nad Tobą tego dnia.
2. Pamiętaj, że dorosły nie potrzebuje pomocy od dziecka - ani w znalezieniu szczeniaka, ani w czymkolwiek. Jeśli dorosły prosi Cię o pomoc, to znak ostrzegawczy.
3. Za wszelką cenę unikaj wsiadania do samochodu z nieznajomym.
4. Znaj zasady: co jest w porządku, a co nie, i miej pewność siebie, by podjąć działania, jeśli czujesz, że ktoś próbuje cię wykorzystać.

Najważniejszą rzeczą, jaką mogą zrobić rodzice, jest otwarta komunikacja z dziećmi w domu. W domu powinna panować atmosfera, w której dzieci mogą informować o tym, co się dzieje w ich życiu. Bardzo ważnym punktem jest ponowne nauczenie się starych pojęć dotyczących interakcji między dorosłymi a dziećmi. Naucz swoje dziecko jego praw. Ma prawo powiedzieć "nie". Dzieci powinny wiedzieć, że są różne zasady dla różnych sytuacji; nie muszą być zawsze grzeczne. Grzeczność może przekładać się na robienie tego, co każe potencjalny porywacz.

Naucz swoje dziecko technik unikania bycia podrywanym

W każdej sytuacji, w której może dojść do uprowadzenia, dziecko ma możliwość dokonania wyborów, które mogą uratować mu życie. Uprowadzający wygrywają poprzez zastraszanie, więc bardzo ważne jest, aby dać dziecku dobre poczucie własnej wartości i pewność siebie, aby mogło stosować te techniki, które mogą uratować mu życie. Rozważ przećwiczenie tych technik w domu lub w szkole, z innymi rodzicami i dziećmi. Im więcej dzieci będą ćwiczyć, tym lepiej zapamiętają te techniki i tym bezpieczniej i pewniej będą się czuły, gdy będą musiały je zastosować.

1. Technika rzepów - Bądź jak rzep: Chwyć i przytrzymaj się czegoś i nie puszczaj. Chwyć się drzewa, roweru, słupka znaku stopu, a nawet innego dorosłego, ponieważ inny dorosły zazwyczaj nie bierze udziału w porwaniu. W ten sposób trudniej jest odciągnąć dziecko podczas próby uprowadzenia.
2. Krzycz najgłośniej jak potrafisz "Stój, nieznajomy!". - Naucz swoje dziecko, że każdy, kto nie jest matką lub ojcem, jest nową definicją obcego, jeśli próbuje cię zabrać.
3. Technika wiatraka lub technika pływania - Obracaj ramionami w dużym kole, uniemożliwiając napastnikowi dobry chwyt. To może odwrócić ramiona napastnika na zewnątrz - co jest słabszą pozycją, z której mógłby chwycić dziecko.
4. Rób dużo hałasu - Daj dziecku gwizdek na szyi i naucz je dmuchać w ten gwizdek, gdy może być w niebezpieczeństwie. Uderzaj w coś, krzycz, bądź głośny, aby zwrócić uwagę innych, którzy mogą być w stanie pomóc. Dobre zamieszanie może przestraszyć porywacza i poprzez przesunięcie równowagi sił, obrócić stoły na nich.

Jak uciec z samochodu

Jeśli dziecko zostanie w jakiś sposób umieszczone w samochodzie przez porywacza, zwykle jest trzygodzinne okno możliwości. Porywacz zazwyczaj nie robi dziecku krzywdy od razu - jest czas na ucieczkę, jeśli nauczone zachowania dziecka pozwalają mu nie panikować i nie reagować. Dlatego pomocne jest, aby dzieci znały metody ucieczki, takie jak np:

1. Sięgnij do drzwi i natychmiast spróbuj się wydostać.
   2. Nie bądź bierny. W czterodrzwiowym samochodzie dziecko może wskoczyć na tylne siedzenie i szybko spróbować otworzyć drzwi.
   3. Jeśli dziecko zostanie umieszczone w bagażniku, nie wpadaj w panikę: Poszukaj w bagażniku panelu, który wysuwa się od razu, gdy za niego pociągniesz. Wyrwij przewody do świateł tylnych i hamulców. Policja może wtedy zatrzymać porywacza.
   
   

Porywaczami często są osoby, które dziecko zna.

Uprowadzający zazwyczaj nie pasują do stereotypowego profilu strasznego, przerażającego nieznajomego lub brudnego starca. Motywy są często seksualne i większość z nich nie jest prawdziwymi nieznajomymi. Ich celem są dzieci i starają się zdobyć ich zaufanie, nawiązując z nimi przygodne relacje. Porywacze rodzinni stanowią większość sprawców porwań, jak w przypadku bitwy o opiekę nad dzieckiem.

Ostatnie wskazówki dla rodziców dotyczące bezpieczeństwa

• Wiedz, gdzie są Twoje dzieci i kogo znają.
• Zwracaj uwagę na zmiany w zachowaniu dziecka.
• Nigdy nie zostawiaj dziecka samego w miejscu publicznym, w samochodzie lub w wózku.
• Nigdy nie proś obcej osoby, aby potrzymała Twoje dziecko, nawet na chwilę.
• Nie oznaczaj ich pudełek na lunch ani ubrań.
• Nie pozwalaj dzieciom wychodzić samym z domu. Pamiętaj o systemie pomocy w pływaniu.
• Naucz dziecko numeru telefonu, sposobu kontaktowania się z Tobą i z bliskim przyjacielem.
• Zwracaj uwagę na zagrożenia.
• Podczas walk o opiekę nad dzieckiem, zdobądź numery ubezpieczenia społecznego, karty kredytowej i adresy.
• Rób dziecku dużo zdjęć i dbaj o ich aktualność.
• Przechowuj dokumentację dentystyczną i medyczną.
• Zorganizuj spotkanie w sąsiedztwie, aby dzieci znały bezpieczne domy w okolicy, do których mogą uciec w razie niebezpieczeństwa.
• Nigdy nie otwieraj drzwi bez podania tajnego hasła między Tobą a dzieckiem.

Starsze dzieci powinny być zachęcane do korzystania z krytycznego myślenia i intuicji oraz do przewidywania, na przykład, wolno jadących samochodów przed osiedlem lub placem zabaw.

Pamiętaj, przede wszystkim bezpieczeństwo. Kluczem jest zapobieganie. Opracuj rodzinny plan działania na wypadek sytuacji awaryjnych i kryzysowych, przećwicz go z dziećmi poprzez modelowanie i odgrywanie ról. Naucz swoje dzieci zasad i daj im pewność siebie, której potrzebują, aby być w stanie stosować się do technik ucieczki opisanych powyżej. Podkreśl prawo dziecka do prywatności i własności oraz to, że seksualne propozycje ze strony dorosłych są niezgodne z prawem.

Jeśli dzieci są zaangażowane i oddane sprawie, są bardziej prawdopodobne, że zapamiętają i podejmą działania, jeśli ktoś będzie próbował je uprowadzić. Musimy wzmocnić pozycję naszych dzieci, aby pomóc im zachować bezpieczeństwo.