Technologie straży pożarnej stale się rozwijają. Od początków istnienia straży pożarnej aż po dzień dzisiejszy, żaden aspekt nie pozostał nietknięty, od materiałów używanych do ochrony po sposób podejścia do pożarów i radzenia sobie z nimi.

W szczególności wprowadzono ulepszenia, które zwiększyły bezpieczeństwo straży pożarnej, poprawiły jej skuteczność i uratowały niezliczoną liczbę istnień ludzkich. Oto pięć z najbardziej znaczących zmian technologicznych.

1. Aparatura przeciwpożarowa

Najwcześniejszym urządzeniem przeciwpożarowym była pompa wodna wynaleziona w Aleksandrii w Egipcie około II wieku przed naszą erą. Technologia ta zaginęła, by zostać ponownie wynaleziona w XVI wieku. Wówczas mobilne pompy były przemieszczane najpierw przez ludzi, a później przez konie.

Pierwsze samobieżne silniki, opracowane w połowie XIX wieku, były napędzane parą. Były one stosowane w kilku dużych miastach i używane podczas wielkiego pożaru w Chicago. Jednak dopiero wraz z pojawieniem się silników spalinowych, takie mobilne silniki stały się powszechne.

Od lat 70-tych, bardziej rygorystyczne przepisy i konkurencja na rynku doprowadziły do zmian w prawie każdym aspekcie aparatury pożarniczej. Obejmuje to większe wykorzystanie aluminium i stali nierdzewnej w podwoziach, przejście na automatyczne skrzynie biegów, systemy zabezpieczające przed przewróceniem się pojazdu oraz zwiększone regulacje dotyczące projektowania. Unowocześniono również systemy elektryczne zasilane napięciem liniowym.

2. Badania dynamiki pożaru

Zrozumienie, w jaki sposób ogień zaczyna się rozprzestrzeniać i zużywać materiały w swoim otoczeniu, jest krytycznym, choć często niedocenianym aspektem walki z ogniem. Na zachowanie ognia ma wpływ wiele czynników: pogoda, pobliskie materiały i kierunek wiatru, by wymienić tylko kilka z nich.

Wraz z rozwojem wiedzy na temat tych zmiennych, tradycyjny trójkąt pożarowy przekształcił się w czworościan, który dodał reakcję chemiczną do tlenu, paliwa i ciepła. Lekkie budownictwo mieszkaniowe i odejście od ekologicznego wyposażenia domu na rzecz tworzyw sztucznych na bazie ropy naftowej zmieniły oblicze strażaków.

Nowoczesne badania pokazują obecnie wartość zrozumienia, jak kontrolować przepływ powietrza przez strukturę pożaru i znaczenie szybkiego chłodzenia pomieszczenia pożarowego w celu opóźnienia rozprzestrzeniania się płomienia.

3. Samodzielny aparat oddechowy (SCBA)

SCBA chroni strażaków przed zanieczyszczeniami występującymi w środowisku IDLH (bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia). Układ oddechowy jest największym układem w organizmie człowieka - i zdecydowanie najbardziej wrażliwym. Niewiele trzeba, aby spowodować poważne uszkodzenia, zwłaszcza w przypadku dymu i ognia, dlatego tak ważna jest odpowiednia ochrona.

Aparaty SCBA były kiedyś dość rzadkie w Stanach Zjednoczonych. Wraz z rozwojem technologii, gdy stały się tańsze i bardziej powszechne, nabyła je niemal każda jednostka straży pożarnej. Obecnie ich zastosowanie wykracza poza zwykłą ochronę dróg oddechowych użytkownika. Dzięki funkcjom takim jak PASS (Personal Alert Safety System) i ADSU (Automatic Distress Signal Unit), mogą być najlepszym przyjacielem strażaka.

Oprócz zapewnienia strażakom bezpieczeństwa w środowiskach IDLH, chronią one również strażaków na długo po przejściu na emeryturę. Badania wykazały, że produkty spalania nowoczesnych ładunków paliwa przyczyniają się, jeśli nie są bezpośrednią przyczyną, do rozwoju niektórych nowotworów u strażaków. Nawet po ugaszeniu pożaru i zakończeniu remontu, te czynniki rakotwórcze są nadal obecne - co nadaje SCBA nową i ważną rolę na terenie pożaru.

4. Kamery termowizyjne

Kamery termowizyjne, pierwotnie opracowane i wykorzystywane przez wojsko, są obecnie dobrodziejstwem dla strażaków i ludzi, których ratują w całych Stanach Zjednoczonych.

FDNY był pierwszym, który użył aparatów SCBA podczas pożaru w 1988 r., co stanowi skok naprzód w zdolności strażaków do szybkiego zlokalizowania miejsca pożaru lub przeprowadzenia akcji ratunkowej w trudnych warunkach. Wiele wydziałów wyposaża obecnie każdy wóz w co najmniej jeden TIC; w przyszłości należy spodziewać się, że TIC zostaną zintegrowane z PPE strażaków.

5. Zaawansowane technologicznie tkaniny

Być może bardziej niż jakikolwiek inny aspekt technologii pożarniczej, tkaniny zapewniły większą ochronę i przeszły bardziej znaczące zmiany na przestrzeni lat.

Przez wiele lat strażacy nie nosili w ogóle odzieży ochronnej, ponieważ walczyli z pożarami z zewnątrz budynków. Pierwszymi prekursorami tego, co można nazwać środkami ochrony osobistej, były skórzane płaszcze typu trencz z wełnianą podszewką. Później zostały one wycofane na rzecz kurtek gumowych.

Dopiero w latach 70-tych strażacy zaczęli stosować bardziej zaawansowane technologicznie rozwiązania. Pionierzy technologii tkanin zaprojektowanych tak, aby wytrzymywały intensywne temperatury panujące w przestrzeni kosmicznej, NASA szybko znalazła dla nich bardziej ziemskie zastosowanie.

Badania te, we współpracy z Amerykańską Administracją Pożarnictwa, doprowadziły do opracowania Projektu FIRES. Celem tego projektu było skodyfikowanie systematycznego podejścia do rozwoju ulepszonej ochrony dla strażaków strukturalnych. Standardy uzyskane w wyniku tych badań doprowadziły do przyjęcia w 1971 roku w NPFA testu wydajności ochrony termicznej.

Od czasu pierwszego opracowania materiałów odpornych na ciepło, środki ochrony indywidualnej stale ewoluowały, w miarę jak nowe technologie były wprowadzane do kwestii bezpieczeństwa strażaków. Mieszanki włókien stworzone w laboratorium potrafią robić rzeczy, których włókna naturalne nigdy nie potrafiły. Obecnie tkaniny są projektowane tak, aby były odporne na promieniowanie cieplne, a jednocześnie oddychały i były lekkie, co pomaga zwalczać jeden z największych problemów, z jakimi borykają się strażacy: stres cieplny.

Technologia strażacka jest tak dynamiczna, jak pożary, do gaszenia których została stworzona. Wciąż się zmienia, wykorzystując materiały, badania i wiedzę z różnych dziedzin, aby zrealizować jedną misję: skuteczniej walczyć z pożarami i ratować życie.