Kolejna cegła w murze

Wykształcony, zdrowy i pewny siebie naród jest trudniejszy do rządzenia

Tony Benn ¹

Prawie cała edukacja ma motyw polityczny, który promuje interesy narodowe, religijne lub grupy społecznej kosztem jej przeciwników. Określa on nauczane przedmioty, przekazywaną lub tłumioną wiedzę oraz zwyczaje i konwencje, które studenci mają przyswoić. W programie nauczania bezpieczeństwa przemysłowego uczenie się jest zbliżone do nauczania szkolnego i polega na myleniu procesu z treścią. Jest to głównie indoktrynacja, a informacje są po prostu przyswajane i powtarzane. To sprawia, że nauczanie jest mylone z uczeniem się, a wyobraźnia jest kontrolowana w celu zaakceptowania ceremonii nad wartością....Nie potrzebujemy żadnej edukacji, nie potrzebujemy żadnej kontroli myśli. ^{2- –4}

Leczenie medyczne mylone jest z opieką zdrowotną, ochrona policyjna z bezpieczeństwem, a sprawność wojskowa z bezpieczeństwem narodowym. Kwestie takie jak dobrobyt, nauka, godność, niezależność i kreatywność odzwierciedlają jedynie działanie instytucji służących tym celom. Edukacja ma miejsce tylko wtedy, gdy istnieje etyczny zamiar zwiększania mądrości i rozwoju jednostek. Wymaga to wspólnoty wzajemności, empatii, znaczenia i zaangażowania z naciskiem na samodyscyplinę. ^{5- –8}

Ostatecznym celem jest rozpoznanie, jak żyć w realnym świecie, w otoczeniu omylnych ludzi, w stochastycznym środowisku o niepewnej przyszłości. Wyzwania są dość trudne, zwłaszcza gdy karierowicze zombie z obsesyjnym naciskiem na doskonałość i zaprzeczaniem zawodności popierają niespójne, nierealistyczne i żenujące ideologie, takie jak zero szkody. Stworzyło to klimat niechęci do ryzyka, a bez ryzyka nie może być mowy o nauce. Edukacja i uczenie się wymaga poświęcenia się rozwojowi osobistemu i zaangażowania w reformę przy użyciu znacznie bardziej wyrafinowanego ekologicznego i systemowego podejścia. ^{9- –11}

Szkolenie w jednej pętli lub indoktrynacja ograniczają postęp, co hamuje dojrzałość i mądrość. Zdobyta wiedza jest jedynie powierzchowna, z powtarzającymi się oklepanymi frazesami, takimi jak wyciąganie ręki czy posuwanie się naprzód. Uczenie się w podwójnej pętli jest procesem generatywnym, który kwestionuje tradycje i założenia oraz zachęca do kreatywności, aby rozwijać alternatywne trajektorie. Zmiana paradygmatu następuje tylko poprzez uczenie się w potrójnej pętli, które jest uczeniem się, aby się uczyć. To kultywuje głęboką wiedzę wewnętrzną, która jest o wiele bardziej znacząca i odporna niż trening w pojedynczej pętli lub replikacja danych za pomocą algorytmów poprzez błędne uczenie maszynowe. ^{12- –14}

Uczenie się maszynowe

Mechanistyczny archetyp, który dominuje w bezpieczeństwie przemysłowym, z jego nadmierną koncentracją na metrykach, wytworzył niepewny związek pomiędzy wartością kulturową a statystyką. Ten nadmierny nacisk na dane traktuje ryzyko jako czysto naukowe i obiektywne, co odrzuca jego nieodłączne subiektywne cechy i wiele niezmierzonych atrybutów. Jednostki zostają zniewolone przez deifikację systemów i stają się bezsilne wobec przytłaczającej biurokracji, która generuje wykładniczy wzrost inercji. ^{15- –16}

Katakumby bezwartościowych danych wygodnie ignorują rozróżnienie między statystyką opisową i wnioskową. Słabe korelacje przyczynowo-skutkowe są ustanawiane w obsesyjnym dążeniu do perfekcji z pojawieniem się amorficznych cech, takich jak apofenia, pareidolia, losowość, iluzje grupowania, agentywność i patterniczność. Generuje chimerę antropomorficznego maszynowego uczenia się za pomocą rytuału formuły. Daje to z góry ustalony wynik z zaprzeczeniem zawodności, co tworzy niepotrzebną złożoność, agnotologię i obskurantyzm. ^{17- –21}

Uczenie maszynowe wyewoluowało z mechanistycznych dyscyplin inżynierii i informatyki, które łatwo akceptują, że uczenie się jest przekazywaniem i powielaniem danych. To połączenie ludzi z maszynami lub transhumanizm nie ma odniesienia do podmiotów, a jego nadmierny nacisk na przedmioty sugeruje, że wszystko może się uczyć. Maszyny nie mają tożsamości społecznej i nie mogą marzyć, tworzyć, medytować, cudzołożyć ani wyobrażać sobie, a przypisywanie uczenia się obiektowi jest kompletnym nonsensem. Dyskurs uczenia się maszyn ukrywa ideologię perfekcjonizmu. Jej złudne przeinaczenia na temat uczenia się i wiara w maszyny są jedynie techniką i zaprzeczeniem ludzkiej omylności.......Cmentarze pełne są ludzi niezastąpionych lub nieomylnych. ^{22- –26}

Celem transhumanizmu jest radykalna zmiana natury ludzkiej za pomocą postępu technologicznego. Dąży on do przeniesienia społeczeństwa w kolejny etap rozwoju człowieka, w którym osiągnie on super inteligencję i dobrostan emocjonalny. Gwałtowna ekspansja nauki i technologii w nowym tysiącleciu radykalnie zmieniła nasz krajobraz społeczny, z niepokojącą trajektorią i destrukcyjnym wpływem na demokrację. Społeczeństwo stało się bardziej abstrakcyjne, z wirtualnymi i sfabrykowanymi obrazami, które są oderwane od rzeczywistych wydarzeń i dowodów rzeczowych. ^{27- –28}

Pojawiła się gospodarka gigantyczna z rosnącymi nierównościami i stagnacją płac. Zombie karierowicze uzurpują sobie prawo do bycia bohaterem klasy pracującej i gromadzą lub czczą przedmioty, które tylko na chwilę wywołują dreszcz emocji i zaspokajają potrzeby na minutę. Wielu z tych solipsystów jest pochłoniętych światem pasywnej, wirtualnej rozrywki, z niewielką ilością pozostałej energii umysłowej, by zająć się prawdziwymi problemami świata i stawić czoła ryzyku.......Jakże urocza jest ludzkość! O dzielny nowy świat, który ma takich ludzi w't. ^{29- –30}

Wszechobecna fuzja ludzi z technologią poprzez wszechobecne iProsthetic smartfony kwitnie na każdej ulicy i w całym tym Hadesie zbiorowego solipsyzmu, podmiejskim centrum handlowym. Przychodzące połączenia są niezmiennie sprawdzane przez pocztę głosową z jej bezosobową, automatyczną odpowiedzią, co powoduje wykładniczy wzrost inercji i nieprzystosowawczego niepokoju. Technologia jest cierpliwym i nieustępliwym zabójcą, który jedynie powiela swoją przyjaźń wobec ludzkości. Siły mechanizacji ograniczają naszą zdolność do dokonywania wyborów i przetwarzania informacji. Ignoruje różnorodne style uczenia się oraz unikalne ludzkie cechy empatii i wolnej woli, która pozwala uczciwie konfrontować się z błędami. Dzięki temu możemy doświadczać rzeczywistości z różnych perspektyw, co pozwala nam uznać naszą omylność i inspiruje nas nawzajem do pokuty, odbudowy i uczenia się z godnością. ^{31- –32}

Tryby i metody uczenia się

Wielu praktyków zajmujących się bezpieczeństwem przemysłowym nie rozumie warunkowego i wzajemnie powiązanego charakteru edukacji i uczenia się oraz uważa, że zdobywanie i ocena wiedzy jest procesem neutralnym. Binarne i uproszczone pojęcie szkolenia, bankowości i narracji jest wyobcowaną ideologią opresji i nie pozwala uchwycić złożoności uczenia się. Istnieje wiele różnych trybów i metod, nie ma standardowego prototypu, który odpowiadałby każdemu uczniowi. Wielu uczniów uczy się w różnym tempie, a niektórzy wolą uczenie się przez doświadczenie, niż uczenie się w szkole, nauczanie czy indoktrynację. Większość handlowców uczy się kinestetycznie, ale są oni regularnie zmuszani do cierpienia z powodu prozelityzmu podczas szkoleń z wykorzystaniem pojedynczych pętli i wykładów. ^{33- –34}

Uczniów przyciągają różne tryby i metody wykorzystujące wielorakie inteligencje uczenia się, które są opisane w macierzy Gardnera. Podkreśla to napięcie w różnicach w uczeniu się poprzez oś poziomą elastyczność i kierunek kontra kontrola i stabilność oraz oś pionową projekt kontra serce. Istnieją cztery główne trajektorie w obrębie tych kwadrantów, które obejmują uczenie się przez doświadczenie, analizę, wizję i eksplorację. ^{35- –37}

Wielu uczniów wykazuje tendencje warstwowe i preferencyjne i są skłonni pozostać dłużej w określonym kwadrancie, w którym uczą się najlepiej. Uczenie się polega na doświadczeniu, zmianie, posiadaniu, świadomości i zrozumieniu. Obejmuje również percepcję, motywację, zdolność, adaptację, myślenie i badanie ze szczególnym naciskiem na osobę uczącego się. Szkolenia koncentrują się na treści i komunikatach, które są wygodnie sformułowane przez nadawcę, ale często są niespójne dla odbiorcy. Jest to krytyczna przeszkoda w edukacji i uczeniu się, która hamuje zmiany kulturowe, szczególnie w sektorze bezpieczeństwa przemysłowego. Wprowadzenie do pracy na budowie i wiele kampanii bezpieczeństwa to jedynie zrzut danych lub proces indoktrynacji. Zrozumienie inteligencji wielorakich i różnych stylów uczenia się szybko uświadamia, że nie ma na to panaceum. ^{38- –40}

Uczenie się powoduje zmiany w myśleniu, wiedzy, zachowaniu, wartościach, umiejętnościach i możliwościach, których nie można przypisać wyłącznie jawnemu programowi nauczania lub pojedynczej pętli szkolenia. Często wynika ono z informacji zawartych w ukrytym programie nauczania i mimowolnej komunikacji przekazywanej za pomocą strategii, działań i komunikatów podprogowych. Bezpieczeństwo przemysłowe wymaga różnorodnych, powiązanych ze sobą podejść w celu poprawy rozeznania ryzyka, ze znacznym naciskiem na uczenie się przypadkowe, zlokalizowane i oparte na doświadczeniu. ^{41- –42}

Niejawne, przypadkowe uczenie się kultywuje wiedzę ukrytą, którą niezwykle trudno jest przekazać innym ludziom za pomocą standardowych form komunikacji, takich jak rozmowa czy pisanie. Definiuje się ją jako umiejętności, pomysły i doświadczenie, które zostały osiągnięte, ale nie mogą być wyrażone wprost lub skodyfikowane. W wielu przypadkach ludzie nie są świadomi swojej nabytej wiedzy ukrytej i jej wartości dla innych. Jej skuteczne przekazanie wymaga na ogół szerokiego kontaktu osobistego, regularnej interakcji i zaufania. Może ona zostać ujawniona jedynie poprzez praktykę w określonym kontekście i przekazana poprzez sieci społeczne. Zazwyczaj jest ona raczej przechwytywana lub łapana niż nauczana, zwłaszcza gdy studenci przyłączają się do sieci lub społeczności praktyków. ^{43- –45}

Uczeń może osiągnąć wiedzę milczącą bez języka, a praktykanci często pracują ze swoimi mentorami i uczą się rzemiosła poprzez obserwację, naśladowanie i praktykę. Niezwykle trudno jest uczniom dzielić się swoimi procesami myślowymi bez jakiejś formy połączonej biegłości. Uczenie się i edukacja wywodzą się z wiedzy ukrytej, którą znakomicie podsumowuje Polanyi.......Wiemy więcej niż potrafimy powiedzieć. Stanowi ona podstawę dla naszych interakcji z ludźmi i konkretnych sytuacji i jest zazwyczaj nabywana poprzez doświadczenie....Jeśli myślisz, że edukacja jest droga, spróbuj oszacować koszt niewiedzy. ^{46- –47}

Niejawne, przypadkowe uczenie się zachęca do podprogowego lub reaktywnego angażowania założeń, wartości i wiedzy poprzez uczenie się sytuacyjne. Doświadczalne uczenie się występuje poprzez interfejs z koncepcjami i wizualnymi reprezentacjami i stanowi różnicę pomiędzy świadomą kompetencją a nieświadomą kompetencją. Teoria usytuowanego uczenia się wykracza poza ograniczone procesy endogeniczne. Ustanawia trajektorię, która obejmuje kontekstualne kwestie osadzone w fizycznym środowisku danej społeczności i jest integralnym i nieodłącznym aspektem praktyki społecznej. Uczenie się nieformalne jest ważną częścią uczenia się usytuowanego, które jest kumulatywnym procesem społecznym opartym na specjalistycznej wiedzy i umiejętnościach. Są one nabywane na podstawie wspólnych doświadczeń w miejscu pracy, społeczności lub najbliższej rodzinie. ^{48- –51}

Wiedza specyficzna dla danej dziedziny jest niezbędna do rozwoju wiedzy specjalistycznej, która zostaje zakorzeniona w praktyce i przekształca się poprzez zachowanie zorientowane na cel. Jej neofici lub nowicjusze stają się częścią społeczności praktyki i stopniowo przechodzą z peryferii do pełnego uczestnictwa i zaangażowania. Uczestnicy stają się w końcu facylitatorami, a wspólnota praktyki tworzy swój własny wspólny sens lub zbiorową spójność. Angażuje ona uczenie się poprzez zaufanie, interaktywność i rozmowy, które wzmacniają, że relacje są podstawą osiągnięć. ^{52- –55}

Stosowanie symulacji i uczenia się przez doświadczenie jest powszechnie akceptowaną praktyką w edukacji od wielu dziesięcioleci. Jest uznawane przez niektóre organizacje za krytyczny proces inspirujący do nauki i stymulujący rozwój organizacyjny i osobisty. Promuje ona koncepcję wirtualnej rzeczywistości poprzez symulowane działania w celu wygenerowania rzeczywistego uczenia się. Aktywność musi być zgodna z wymaganiami rozwojowymi lub dojrzałością edukacyjną jej uczestników, co będzie stymulować motywację i zachęcać do zaangażowania. ^{56- –57}

Doświadczalne uczenie się powinno doceniać wkład uczestników, a sam proces musi być wszechstronny i elastyczny, by dostosować się do ich doświadczeń. Działania symulowane muszą dawać jednostkom możliwość przyjęcia odpowiedzialności, rozwijania umiejętności rozwiązywania problemów i odkrywania technik pozwalających na osiągnięcie sukcesu. Trener przyjmuje inną rolę i staje się facylitatorem, który nie wymaga przedstawiania informacji, opowiadania, indoktrynacji czy nauczania. Studenci nie są już biernymi gąbkami, które jedynie wchłaniają dane, ale aktywnie uczestniczą w procesie i przyczyniają się do własnego uczenia się i edukacji. ^{58- –60}

Najważniejsze elementy nauki

Trudności w uczeniu się są tragiczne u dzieci, ale są śmiertelne w organizacjach. Rzeczywiście, większość korporacji nie żyją połowę tak długo, jak człowiek, a wiele z nich umiera przed osiągnięciem czterdziestu. Istnieje wiele dowodów dla kadry kierowniczej, że katastrofalny incydent może ograniczyć nawet to krótkie istnienie.......Dzisiejszy dumny paw może być jutro tylko odkurzaczem do piór. ^{61- –63}

Skuteczni uczący się muszą odbierać informacje, zastanawiać się nad ich wpływem, porównywać ich zgodność z indywidualnymi doświadczeniami i rozważać, w jaki sposób zdobyta wiedza zapewnia alternatywne opcje lub decyzje. Jest to coś więcej niż widzieć, słyszeć, poruszać się czy dotykać, a raczej amalgamat tego, co czujemy i myślimy z tym, jak się czujemy i zachowujemy. Bez tej kombinacji jesteśmy jedynie nieuważnymi uczestnikami pasywnego procesu uczenia się, który nie angażuje naszych wyższych procesów poznawczych. Nie może być mowy o zmianie, rozwoju czy przejściu bez nawiązania relacji opartych na zaufaniu, co wymaga znacznych zasobów i umiejętności oraz inspiracji i wsparcia ze strony dynamicznej sieci społecznej, która się uczy. Tempo, w jakim ludzie przyjmują zmiany, będzie ograniczone, jeśli społeczność nie doceni środowiska, które generuje zaufanie, motywację, zaangażowanie, uznanie, odporność i uczenie się. Klimat akceptacji i szacunku ma fundamentalne znaczenie dla promowania pozytywnej kultury, w której uznaje się błędy. Dzięki temu ludzie mogą odzyskać siły i uczyć się bez konsekwencji. ^{64- –65}

W zastosowaniach na dużą skalę, kultura podąża za strukturą, która zapewnia ludziom pewien stopień pewności, bezpieczeństwa i znaczenia. Musi ona również pokazywać za pomocą metodologii organizacji, że jej pracownicy są wspierani, inspirowani, podziwiani i doceniani. Organizacje, które nie szanują lub pozbawiają praw swoich pracowników, ograniczają wolność i wybór, są zasadniczo demotywujące i często zastraszające. Istota zmiany wymaga skłonności i chęci do nauki. Musi być ona wspierana przez wymierny proces uznawania i nagradzania, któremu towarzyszy odpowiednia metodologia i techniki zaangażowania. Wymaga to uznania wkładu i tolerancji bez względu na okoliczności, tradycję i dotychczasowe wyniki. Ludzie wspierają to, co sami tworzą, a bez osobistych korzyści zmiana napotka opór. Będzie ona nieskuteczna, jeśli agent zmiany nie będzie miał zdolności do kierowania transformacją, a pracownicy nie będą mieli skłonności, możliwości i zdolności do uczenia się.......................Powiedz mi, a zapomnę, naucz mnie, a może zapamiętam, zaangażuj mnie, a nauczęsię". ^{66- –68}

Legitymizacja bezpieczeństwa i higieny pracy

Codzienne spotkania przedstartowe w większości projektów zdegenerowały się w liturgię ontologicznej sangomy. Ten atawistyczny rytuał jest wzmacniany przez paramilitarnych gorliwców bezpieczeństwa, którzy prozelityzują i proszą pracowników o bezpieczne zachowanie poprzez melizmatyczne śpiewy Znamennego. Zwykle uzupełnia go nostrum kalisteniki głowy, ramion, kolan i palców u stóp, prowadzone przez wewnętrznie akredytowanych praktyków, zgodnie z fatwą mającą na celu wyeliminowanie zaburzeń mięśniowo-szkieletowych. Nie uwzględnia to jednak wymogów ustawowych dotyczących konsultacji, zarządzania ryzykiem i hierarchii kontroli oraz podprogowo obwinia ofiarę. Sytuację pogarszają bezwzględni krzyżowcy bezpieczeństwa, którzy patrolują miejsca pracy niczym neurotyczni Tonton Macoutes uzbrojeni w kamery cyfrowe, listy kontrolne bezpieczeństwa behawioralnego i elektroniczne arkusze identyfikacji zagrożeń, aby namierzać niebezpieczne działania i warunki. Stworzyło to bezwzględną kulturę "gotcha", u której podstaw leży dysonans poznawczy, obwinianie i strach oraz pojawienie się niepotrzebnej i nieco przewidywalnej kafkowskiej biurokratycznej wojny mailowej. Wiele z tych narzędzi administracyjnych, zwłaszcza behawioralne listy kontrolne bezpieczeństwa, wykorzystuje pejoratywne deskryptory, takie jak linia ognia, oczy na ścieżce i oczy na zadaniu. Jakościowe, irracjonalne wskaźniki wydajności generują mylące dane, a jeśli zadajesz niejasne pytania, oczekuj niejednoznacznych odpowiedzi. ^{69- —80}

Otworzyło to puszkę Pandory i wywołuje powszechną pogardę. Niebezpieczne działania i zaniedbania nie są synonimami, jest to paradygmat prawny i pole minowe stosunków przemysłowych. Ponadto, wymaga to dokładnego zrozumienia orzecznictwa i dyskretnej oceny podstawowych testów, które są wykorzystywane do ustalenia deliktu zaniedbania. Jest wysoce dyskusyjne, czy taka taktyka jest właściwa w przypadku ogólnych zagrożeń bezpieczeństwa. Zastosowanie podobnych metod do ryzyka operacyjnego lub materialnego doprowadziło do kilku głośnych katastrof o katastrofalnych skutkach. ^{81- –85}

Istnieje wiele możliwości poprawy sytuacji. Przedsiębiorczy konsultanci mogliby dotrzeć z uświęconymi ofertami herbaty rumiankowej, bambusowych gongów wietrznych, świec z wosku pszczelego i kadzidełek z olejkiem paczulowym, z zapętlonym podkładem spokojnej celtyckiej muzyki Enyi. Zmniejszy to ryzyko psychospołeczne do tak niskiego poziomu, jak to tylko możliwe, a także rozładuje etyczne zobowiązania w nieustannym dążeniu do zerowej szkody. Raport z badań mógłby nawet zostać przedłożony do systematycznego przeglądu i metaanalizy Cochrane. Regulatorzy i akcjonariusze będą najbardziej pod wrażeniem............ i świnie mogą latać. ^{86- —92}

Terminologia aspiracyjna, taka jak "zero szkód" lub "wszystkim wypadkom można zapobiec", jest bardziej odpowiednia dla scjentyzmu i czasami pojawia się w programowaniu neurolingwistycznym lub procesach zarządzania zmianami w rozmytych systemach miękkich. Jest to niezgodne z teorią ryzyka i teorii szkód energetycznych i taki dydaktyczny język musi być używany oszczędnie i z wielką ostrożnością. Bardziej odpowiednim opisem tej dyscypliny, w przypadku uciekania się do fundamentalistycznych reżimów smaku miesiąca, byłoby Facebook Safety™, bullshit bingo lub safety damagement. Reperkusje, które obejmują obrażenia w miejscu pracy, choroby, choroby i eskalacji problemów psychospołecznych są niczym innym.......Rodzaj fajny, sięgając, doskonałe lub niesamowite, jeśli chcesz mate. ^{93- –99}

Ostatnie niezależne przeglądy ustawodawstwa Wielkiej Brytanii w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa wywołał kontrowersyjne komentarze z David Cameron. On zobowiązał się do zniszczenia zdrowia i bezpieczeństwa potwora i twierdził, że to albatros wokół szyi brytyjskich przedsiębiorstw. Te nastroje odzwierciedla kilku innych akolitów neoliberalizmu, w tym Campbell Newman i Tony Abbott w Australii oraz Stephen Harper, lobbysta na rzecz azbestu serpentynowego w Kanadzie. Kohorty zastraszonych ewangelicznych krucjatorów bezpieczeństwa z brygady tatuaży do proporcji zębów, z biżuterią wystającą z każdego otworu, nieumyślnie i w pewnym sensie znacząco przyczyniły się do ich sprawy i zniszczyły resztki integralności. ^{100- –110}

Działania projektowe obejmują monotonne rutynowe kontrole i audyty wewnętrzne, które są na ogół symboliczne i często ujawniają jedynie drobne niezgodności z ustaleniami administracyjnymi i standardowymi procedurami operacyjnymi. Jest ona wyolbrzymiana przez zdawkowe obserwacje bezpieczeństwa i rozrzutne próby mierzenia zachowań, a nie działań. Powoduje to nieuzasadnioną koncentrację na nieistotnych kwestiach w celu spełnienia kluczowych wskaźników wydajności. Nie wnosi to wartości dodanej ani nie jest ukierunkowane na źródło, a w wygodny sposób odwraca uwagę od ryzyka operacyjnego, co pozwala uniknąć wstrząsów i zakłóceń w produkcji. ^{111- –118}

Było to widoczne w trakcie dochodzenia w sprawie pylicy płuc pracowników przemysłu węglowego w parlamencie Queensland, które dotyczyło nadmiernego narażenia na respirabilny pył węglowy i krzemionkę krystaliczną. Nadzwyczajna koncentracja na przestrzeganiu i egzekwowaniu przepisów przeniknęła cały sektor zasobów naturalnych, powodując obwinianie i strach. Ten zły stan rzeczy, z jego głębokim amerykańskim wpływem, był wyjątkowo widoczny w przypadku firmy Bechtel i jej sztywnego, militarystycznego i kontradyktoryjnego reżimu na wyspie Curtis w pobliżu Gladstone. Doprowadziło to do pettifogging z nadmiernym naciskiem na bezpieczeństwo pracy w twardych kapeluszach kosztem bezpieczeństwa procesów. W istocie, wielu bojowników o bezpieczeństwo nie jest w stanie wskazać różnicy pomiędzy ogólnymi zagrożeniami bezpieczeństwa przemysłowego a ryzykiem materiałowym lub operacyjnym. ^{119- –123}

Daremność powtarzających się inspekcji została potwierdzona przez klasyczny eksperyment Deminga z czerwonymi koralikami i powtórzona w zasadach transformacji zarządzania. Nacisk należy położyć na źródło i lepsze projektowanie w celu zmniejszenia ryzyka i złożoności. Jest to zgodne z intencjami obecnej strategii Safe Work Australia, procesami doskonałości biznesowej i zasadami ekopsychologii Gibsona oraz teorią affordance. Mimo to wielu karierowiczów, zombie, nieszczęśników moczących łóżko i solipsystycznych ewangelicznych obrońców bezpieczeństwa zjeżdża po śliskim zboczu w kierunku zerowej szkody, nieświadomi tego, z szeroko zamkniętymi oczami. Rzekomy zawód imploduje i ulega samozniszczeniu, podobnie jak osławiony Victor Frankenstein Shelley'a. Straciła ona swoją legitymizację, a powtarzając za zmarłym brytyjskim filozofem Bertrandem Russellem........Wszystkie ruchy idą za daleko. Dylemat ten został uchwycony przez ikonę rocka progresywnego, zespół The Moody Blues, w ich klasycznym albumie A Question of Balance z lat 70. Na jego okładce znajduje się pokorny Albert Einstein......Butin the grey of the morning my mind becomes confused between the dead and the sleeping and the road that I must choose. ^{124- –142}

• Bio
• Najnowsze posty
• Więcej informacji

Bernard Corden

Najnowsze posty autorstwa Bernard Corden (zobacz wszystkie)

• Po gorączce złota - 8 maja 2021r.
• The Internationale - 28 kwietnia 2021r.
• SHE znów straciła kontrolę - 27 kwietnia 2021
• Can't buy me love - 16 kwietnia 2021
• Oślepiony przez światło - 31 marca 2021r.

Prosimy o udostępnianie naszych postów

• Kliknij, aby wydrukować (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby wysłać to do przyjaciela (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby podzielić się na LinkedIn (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby udostępnić na Twitterze (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby udostępnić na Telegramie (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby udostępnić na Facebooku (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby udostępnić na Pinterest (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby udostępnić na Reddit (Otwiera się w nowym oknie)
• Kliknij, aby udostępnić na WhatsApp (Otwiera się w nowym oknie)

Related