Niebezpieczny hałas wpływa na funkcjonowanie ucha wewnętrznego, co może powodować czasową utratę słuchu. Po pewnym czasie spędzonym z dala od hałasu słuch może powrócić do normy. Przy dalszym narażeniu na niebezpieczny hałas ucho stopniowo traci zdolność do regeneracji i ubytek słuchu staje się trwały. Trwały ubytek słuchu może również wystąpić nagle, jeśli dana osoba jest narażona na bardzo głośne uderzenia lub dźwięki wybuchowe. Ten rodzaj uszkodzenia nazywany jest urazem akustycznym.

Trwały ubytek słuchu jest wynikiem zniszczenia komórek rzęsatych w uchu wewnętrznym. Komórek tych nie da się zastąpić ani naprawić za pomocą żadnych znanych obecnie metod leczenia czy technologii. Zazwyczaj niebezpieczny hałas w pierwszej kolejności wpływa na zdolność słyszenia dźwięków o wysokiej częstotliwości (wysokich tonów). Oznacza to, że nawet jeśli dana osoba nadal słyszy niektóre dźwięki, rozmowa zaczyna brzmieć "stłumiona" i może być trudno zrozumieć, co się do niej mówi.

Trudności w porozumiewaniu się pojawiają się szczególnie wtedy, gdy w tle słyszy się inne dźwięki. Nowoczesne aparaty słuchowe mogą poprawić zdolność słyszenia mowy, ale nie są w stanie całkowicie przywrócić pełnej czystości funkcji słuchowych. Pracownicy narażeni na niebezpieczny hałas mogą również doświadczać szumów usznych, które mogą stać się trwałym problemem.

W ciężkich przypadkach może on zakłócać sen, zmniejszać koncentrację, powodować rozdrażnienie i prowadzić do depresji. Stopień utraty słuchu zależy od tego, jak głośny jest hałas, jak długo dana osoba jest na niego narażona oraz, do pewnego stopnia, od indywidualnej podatności.

Pewien wpływ na utratę słuchu może mieć również częstotliwość lub wysokość dźwięku, ponieważ dźwięki o wysokim natężeniu są bardziej szkodliwe niż dźwięki o niskim natężeniu. Narażenie na działanie wielu powszechnie stosowanych w przemyśle substancji chemicznych oraz niektórych leków może również powodować ubytek słuchu lub nasilać wpływ hałasu na słuch.

Substancje te nazywane są ototoksycznymi. Substancje ototoksyczne wchłaniane do krwiobiegu mogą uszkadzać ślimak w uchu wewnętrznym i/lub drogi słuchowe w mózgu, prowadząc do utraty słuchu i szumów usznych. Utrata słuchu jest bardziej prawdopodobna w przypadku narażenia na połączenie substancji lub połączenie substancji i hałasu.

Istnieją również pewne dowody na to, że narażenie na wibracje przenoszone przez ręce może nasilać wpływ hałasu na słuch.