Definicja odpowiedzialności i jej znaczenie
Odpowiedzialność
Jeśli odwołamy się do Słownika Webstera, "odpowiedzialny" jest definiowany jako "odpowiedzialny, odpowiedzialny, wytłumaczalny, prawnie związany, podlegający". W miejscu pracy, pracownicy są zobowiązani do przestrzegania zasad, reguł i standardów. Odpowiedzialność zakłada, że nasze wyniki są mierzone i że będą one skutkowały konsekwencjami, które zależą od tego, czy nie uda nam się spełnić oczekiwanych standardów, za które jesteśmy odpowiedzialni.
Dwie strony monety odpowiedzialności
Niektóre firmy uważają, że odpowiedzialność polega wyłącznie na stosowaniu progresywnej dyscypliny. Kładą nacisk wyłącznie na negatywne konsekwencje, które wynikają z niespełnienia standardów wydajności. W rzeczywistości, skuteczny program odpowiedzialności charakteryzuje się zrównoważonym stosowaniem konsekwencji odpowiednich do poziomu wyników. Zatem, jaką formę powinny przybrać te konsekwencje? Przyjrzyjmy się konsekwencjom, które mogą wynikać z dwóch kategorii zachowań pracowników:
1. Spełnienie lub przekroczenie standardów, oraz
2. Niespełnienie standardów.
Spełnianie lub przekraczanie standardów: W skutecznym systemie odpowiedzialności pozytywne uznanie jest regularnie przyznawane za spełnianie lub przekraczanie oczekiwań pracodawcy. Jeśli Twoja firma nie ma formalnego programu uznawania kwalifikacji w zakresie bezpieczeństwa, zapoznaj się z kilkoma przykładami.
Niespełnianie standardów: Niestety, w niektórych firmach jest to jedyna kategoria, która skutkuje konsekwencjami. W skutecznej kulturze bezpieczeństwa działania korygujące są rzadkie i w dłuższej perspektywie postrzegane jako pozytywne. Zazwyczaj (nie zawsze) działania korygujące obejmują pewien rodzaj stopniowej dyscypliny.
Wniosek końcowy: W skutecznym programie odpowiedzialności uznanie jest udzielane często, a nagany są rzadkie, ponieważ pracownicy osiągają wyniki powyżej i ponad minimalne standardy.
Wypełniaj własne obowiązki
Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że przed wprowadzeniem progresywnej dyscypliny przełożeni powinni najpierw ocenić (dokonać osądu), w jakim stopniu oni sami wypełnili swoje zobowiązania wobec pracowników. Jest to ważne, aby upewnić się, że wykazują się skutecznym nadzorem i są uzasadnieni w stosowaniu działań korygujących.
Ustalenie, czy dyscyplina jest właściwa, nie musi być trudne. Może to być prosty, nieskomplikowany proces. Ponownie, wszystko, co jest wymagane, to aby przełożeni zadawali następujące pytania i szczerze na nie odpowiadali, aby ustalić, czy spełnili swoje własne obowiązki:
1. Nadzór: Czy zapewniłem odpowiedni nadzór nad bezpieczeństwem? Nie siedzę w biurze przez cały dzień. Regularnie nadzoruję ich pracę, dzięki czemu jestem w stanie "wychwycić" niebezpieczne zachowania i niebezpieczne warunki, zanim spowodują one obrażenia.
2. Szkolenie: Czy zapewniłem (lub czy pracownik otrzymał) wysokiej jakości szkolenie z zakresu bezpieczeństwa? Pracownik posiada wymaganą wiedzę i umiejętności, aby przestrzegać przepisów. Pracownik rozumie naturalne i systemowe konsekwencje nieprzestrzegania przepisów.
3. Odpowiedzialność: Czy w przeszłości stosowałem odpowiedzialność za bezpieczeństwo w sposób uczciwy i konsekwentny? Pracownik wie, że w razie przyłapania zostanie ukarany dyscyplinarnie.
4. Zasoby: Czy zapewniłem narzędzia, sprzęt, PPE, ochronę przed upadkiem z wysokości i inne zasoby do bezpiecznego wykonania tej pracy? Narzędzia, sprzęt, maszyny, PPE itp. zawsze w dobrym stanie technicznym.
5. Wsparcie: Czy zapewniłem odpowiednie wsparcie psychospołeczne, które sprzyja bezpiecznej pracy?
Jeśli przełożeni mogą szczerze odpowiedzieć "tak" na każde z powyższych pytań, wykazują się skutecznym przywództwem i może być właściwe zastosowanie dyscypliny, ponieważ najpierw wypełnili swoje obowiązki przełożonego. Mogą jednak istnieć inne słabości systemu zarządzania bezpieczeństwem, które sprawiają, że dyscyplinowanie jest nieuzasadnione.
Jeżeli nie możesz szczerze odpowiedzieć "tak" na każde z pytań, prawdopodobnie właściwsze będzie przeproszenie pracownika za niedopełnienie jednego lub więcej obowiązków i zobowiązanie się do ich wypełniania w przyszłości. Może to być trudne do wykonania, ale jest to właściwa reakcja kierownictwa.