Gaśnica jest aktywnym urządzeniem ochrony przeciwpożarowej, służącym do gaszenia lub kontrolowania małych pożarów, często w sytuacjach awaryjnych. Nie jest ona przeznaczona do użycia w przypadku pożaru poza kontrolą, np. takiego, który sięgnął sufitu, zagraża użytkownikowi (tj. brak drogi ewakuacyjnej, dym, zagrożenie wybuchem itp.

Zazwyczaj gaśnica składa się z ręcznego cylindrycznego zbiornika ciśnieniowego zawierającego czynnik, który może zostać uwolniony w celu ugaszenia pożaru.

Istnieją również gaśnice z niecylindrycznymi zbiornikami ciśnieniowymi, ale są one mniej rozpowszechnione.

Istnieją dwa główne typy gaśnic: ciśnieniowe i nabojowe. W gaśnicach ciśnieniowych, środek gaśniczy jest przechowywany w tej samej komorze co środek gaśniczy.

W zależności od użytego środka gaśniczego stosuje się różne materiały pędne. W przypadku suchych gaśnic chemicznych stosuje się zwykle azot; w gaśnicach wodnych i pianowych - powietrze. Najpopularniejszym typem są gaśnice ciśnieniowe.

Gaśnice nabojowe zawierają gaz gaśniczy w oddzielnym naboju, który jest przebijany przed opróżnieniem, co powoduje odsłonięcie gazu pędnego dla środka gaśniczego. Ten typ nie jest tak powszechny, używany głównie w obszarach takich jak obiekty przemysłowe, gdzie jest używany ponadprzeciętnie często.

Ich zaletą jest proste i szybkie ładowanie, pozwalające operatorowi na rozładowanie gaśnicy, ponowne jej naładowanie i powrót do pożaru w rozsądnym czasie.

W przeciwieństwie do gaśnic ciśnieniowych, w gaśnicach tych zamiast azotu stosuje się sprężony dwutlenek węgla, chociaż w modelach niskotemperaturowych (-60) stosuje się naboje azotowe.

W USA dostępne są gaśnice na naboje suche chemiczne i proszkowe, a w pozostałych częściach świata gaśnice na wodę, środek zwilżający, pianę, suchą chemię (klasy ABC i B.C.) i suchy proszek (klasa D).