Delfin w Zachodniej Australii odgryzł więcej niż mógł przeżuć. Próba zjedzenia dużej ośmiornicy okazała się śmiertelna, gdy jej drogi oddechowe zostały zablokowane przez masę macek.

Delfin butlonosy Indo-Pacific - znany jako "Gilligan" badaczom z tego obszaru - został znaleziony martwy na plaży Stratham Beach w pobliżu miasta portowego Bunbury w sierpniu 2015 roku. Widać było ramiona ośmiornicy zwisające z boku jego pyska.

Badanie pośmiertne ujawniło jedną mackę ośmiornicy rozciągającą się w dół przełyku delfina, a pozostałe siedem utkwiło w tylnej części jego gardła. Przyssawki macki chwyciły ściany gardła i zablokowały drogi oddechowe, powodując uduszenie się delfina.

Macki należały do ośmiornicy maoryskiej (Macroctopus maorum), największego gatunku ośmiornicy występującego w wodach australijskich i trzeciego co do wielkości na świecie.

Nie jest niczym niezwykłym, że delfiny butlonose żywią się ośmiornicami, ale zazwyczaj najpierw rozbijają ciało i macki na mniejsze kawałki, stosując metodę "potrząśnij i podrzuć". Potrząsanie ośmiornicą pomaga ją zabić i rozerwać na strzępy, podczas gdy podrzucanie uniemożliwia jej zaczepienie się, a także osłabia przyssawki.

Down in One

Upadek Gilligana polegał na tym, że próbował połknąć 2,1-kilogramową ośmiornicę w całości bez odpowiedniego przygotowania, mówi Nahiid Stephens z Uniwersytetu Murdoch w Perth w Zachodniej Australii, który przeprowadził sekcję zwłok. "Zakładamy, że po prostu nie została ona odpowiednio rozdrobniona" - mówi.

Nie byłby to pierwszy delfin, który popełniłby ten błąd, mówi Stephens. Strażnicy parku wzdłuż wybrzeża Australii Zachodniej opisali podobne przypadki śmierci delfinów i lwów morskich, związane z ośmiornicami.

Delfiny w innych częściach świata również miały ciężki orzech do zgryzienia z ośmiornicami. Na przykład w 2012 roku delfin butlonosy w Grecji został zaobserwowany z ośmiornicą przyczepioną do genitaliów.

Ale mimo że polowanie na ośmiornice jest ryzykowne, ma też swoje zalety. Duże, muskularne ośmiornice stanowią solidny posiłek pełen wysokiej jakości białka. Są też łatwiejsze do złapania niż ryby, ponieważ szybko się męczą podczas pościgu, zwłaszcza po zakończeniu rozrodu.

"Ich spożywanie musi być generalnie ryzykiem wartym podjęcia, choć w przypadku tego osobnika nie zagrało to najlepiej" - mówi Stephens.